ได้พบคนดีที่รัก...บุญนักแล้ว..!
เปรียบ...เธอเพชรงามน้ำหนึ่ง หวาน...ปานน้ำผึ้งเดือนห้าหยาดเพชร...เกล็ดแก้วแววฟ้า ร่วงมา...จากฟ้าหรือไรหยาด...มาแล้วอย่าช้ำโศก ปล่อย...คนทั้งโลกร้องไห้หยาดเพชร...เกล็ดแก้วแววใส
นั้นอยู่ไกล...เกินผูกพัน แม้...ยามเพชรหยาดจากฟ้า ร่วงลงมา...ฟ้าคงไหวหวั่นดวงดาวก็พลอยเศร้าโศกศัลย์ มิอาจกลั้น...น้ำตาอาลัย
เอื้อม...มือคว้าหยาดเพชรแก้ว เผลอ...รักแล้วจึงฝันใฝ่
หยาดเพชร หยาดละอองผ่องใส แม้อยู่ใน...ความมืดมน
ได้พบเธอ"คนดีที่รัก"..บุญนักแล้ว..!
**************************************
เมื่อหัวใจดวงทองได้ครองฝันนิรันดร์รัก
ได้ตระหนักความสุขซึ้งแสนหวาน
ดวงดอกไม้ในดวงใจก็ไหวบาน
ข้ามพ้นผ่านรอยโศกวิปโยคใจ
เพราะหัวใจสองดวงบ่มเพาะธรรม
จึงสิ้นกรรมพบทางกระจ่างใส
เพราะเมตตามีเพียงให้สายน้ำใจ
บ้านภายในพบเงียบงามนิยามคน
ทุกนาทีแห่งทุกข์สอนสุขวาง
ทางกระจ่างว่างแจ้งมิสับสน
ก่องามเงียบเรียบง่ายสอนใจตน
กลางกมลมีเพียงขวัญอัญมณี
รักแผ่นดินรักชาติศาสน์กษัตริย์
สิริสวัสดิ์มงคลหอมศักดิ์ศรี
ได้หยัดยืนทรนงในพสุธานี้
ได้พบคนดีที่รัก...บุญนักแล้ว..!
no pain no grain...deeply inside still never forgotten.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น