วันพุธที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ไม่ฆ่าน้อง ไม่ฟ้องนาย ไม่ขายเพื่อน (ตอนที่ 2)


ก็อย่างที่บอกแหละนะ ว่าบางครั้งบล็อกก็เหมือนไดอารี เรื่องบางเรื่องมันคับข้องขัดใจ แต่ก็เหมือนน้ำท่วมปาก อยากจะบอกว่าเพราะ ไอ้น้องใหม่ผ่านมาถึงวันนี้ มันไม่ใหม่แล้ว มันโดนดอกไหน ก็พยายามแก้เกมส์ไปทุกดอก บางครั้งก็เพื่อรักษาตัวรอด บางครั้งก็ป้องกันตัวเอง เคยร้องแร่แห่กระเชอหาคนช่วย แต่มันรู้แล้วว่าไม่มีประโยชน์

ไม่มีใครหาญต่อกรหรือแม้แต่จะแตะต้อง ไอ้แมงสาบ คนรุ่นเดียวกันต่างก็ต้องอ่อนให้มัน ไอ้แมงสาบวางแผนกลับมาใหญ่ หลังไปได้ตำแหน่งใหม่ระยะหนึ่ง แล้วก็ลงล็อคตามแผนมันพอดี มันยิ้มร่าทุกวัน แต่ไม่รู้ทำไมไอ้น้องหน้าจืด ถึงได้มีความสำคัญถึงขนาดทำให้ไอ้แมงสาบมันเต้นได้ ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องเลย ถึงขนาดส่งสปาย ยามตัวเองไม่อยู่ หรือไปเหยียบบาทามันเข้า จะอะไรก็ช่าง วันนี้ไอ้น้องใหม่ไม่ใหม่ไร้เดียงสา ทำหน้างง เหมือนเก่า แม้จะทำไม่รู้สึกรู้สา ต่างคนต่างอยู่ แต่ก็นิ่งได้ไม่นาน พอทำงานไปสักพัก ก็โดนผีหลอก เดี๋ยวก็ผีกระดาษ ผีเอกสาร จนล่าสุดเจอผี ISO ผีคอมพิวเตอร์ ทำงานเสร็จ ออกมาวางไว้แผล็บเดียว หาย...ไม่ใช่แผ่นสองแผ่น เป็นปึกๆ จะตกจะหล่นก็ใช่ที่ เพราะทั้งปึก ก็ทำใหม่อีกรอบตามระเบียบ ครั้งแรกก็สงสัยเฉยๆ ครั้งที่สองหายทั้งแฟ้ม แพ็คใส่แฟ้มอย่างดี เหลือแต่แฟ้ม ผีกระดาษมีจริง ๆ

ทำไงก็ทำใหม่ ทำงานสองรอบ เพราะผีหลอก มันเลยหาญจะจับผี คนเดิมต้องปิดปากเงียบ และทนฟังวาทะเสแสร้ง แสดงความสามารถ และทนเห็นการแสดงออก พูดจาช่างดูดี ตีซี้ประจบประแจง แต่เบื้องหลัง มันเคยเห็นแจ้งทั้งความคิด-ความอ่าน ขนาดหาญจะขึ้นแทนเป็นหัวหน้ามันขัดลูกนัยน์ตาอย่าบอกใคร ได้แต่หวังใจ ท่านสารวัตรจะรู้ความจริงเอง เข้าสักวัน เพราะเชื่อมั่นในสัจธรรม แต่เปล่าดาย...แถมจะกลายเข้าทางโจร เฮ้อ


 ไม่เขียนต่อคงจะดีกว่าครับผม มันไม่มีประโยชน์ซ้ำจะยิ่งไปย้ำซ้ำเติมไอ้รุ่นน้องนี่เสียเปล่าๆ เพราะมันโดนมาเยอะ เจ็บมาแยะ  ยิงผมไปคุยไปถามกลัวจะทำให้แย่ไปอีก กำลังแรงใจก็พลอยจะถดถอยไปด้วย  ขอให้เอ็งโชคดีไอ้น้องเอ้ยย
@@ หวังไว้ให้มีแต่สิ่งดีกว่าเดิม หรือไม่ก็อย่าเลวร้ายไปกว่าเดิม ก็พอครับผม เห็นหน้าไอ้รุ่นน้อง
ทีไร เหมือนมันร้องไห้ทุกที  สู้สู้  สู้ไม่ได้ก็ถอยก่อน เนอะ ^^"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น